Als ik dit schrijf, kijk ik uit over het verlichte dak van de Tokyo Dome; een overkoepelde concert- annex sportstadium in het hartje van Tokio. Ik zit op de 6de verdieping van LaQua, een hypermoderne onsen.
Japanners houden van badderen. Er zijn ettelijke sento, oftewel publieke badhuizen, verspreid door de hele stad. Daarnaast zijn er nog de onsen; openbare baden gevuld met mineraalwater uit de vulkanische bodem. Dit roept bij buitenlanders het beeld op van idyllische hutjes, gebouwd op bergwanden diep in de Japanse bossen. Helaas is dit in Tokio ver te zoeken, zodat je wel bent aangewezen op een moderne variant.
In LaQua wordt het mineraalwater uit de bronnen onder de stad vanaf een diepte van 1700 meter omhooggepomt naar de baden op de 6de en 7de verdieping. Het water smaakt een beetje zouterig, en er hangt een lichte zwavelgeur in de verschillende ruimtes. Niet geheel traditioneel, maar het uitzicht is spectakulair. Vanaf het terras zie je je de lichten van de stad en de hordes mensen die de Tokyo Dome bezoeken voor een avondvoorstelling. Tegelijkertijd hoor je het gegil van de mensen in de rollercoaster, gebouwd tussen de onsen en de Tokyo Dome, die eens in de zoveel tijd langsraast.
Relaxen was nog nooit zo mooi.
http://www.laqua.jp/
ps: Onderstaand filmpje geeft het uitzicht vanaf het terras weer. Op dat moment was er in de Tokyo Dome ook een concert aan de gang.
1 comment:
Wow...gaaf zeg. In die achtbaan zijn jullie de vorige keer geweest, is het niet? Dan nu eigenlijk nog een voorstelling in de Tokyo Dome, en je bent echt een insider in dit deel van Tokyo :-).
Post a Comment